Vorige week stuurde Ellen onderstaande tweet.
what the… @Broesj, zie ik jou nu ineens hier op de foto staan…?! http://t.co/2wzQnCF4RB #nogeenlinksehobby?
— Ellen Vesters (@ellenvesters) October 31, 2013
Ja dat klopte. Ik stond met deze foto in het krantje van de Culturele Zondag. Samen met Kila (en gitarist Rik, niet op de foto) trad ik op. Met stereopoëzie.
De eerste keer dat we dit deden was in december 2005. Na een poëzieproject in VWO 5 vonden Kila en ik elkaar als dichters. We bezochten vaak open podia waar muzikale vrienden optraden. Zelf waren we niet heel erg muzikaal (we speelden viool en dwarsfluit, weinig rock-&-roll). Na het project zei Kila: Laten we een keer optreden. En zo geschiedde.
Tijdens ons allereerste optreden droegen we om en om een gedicht voor. We hadden er foto’s bij gemaakt en lieten deze zien als een powerpoint presentatie. Het was voor ons een groot succes, onze ouders waren trots. Dat konden we nog een keer doen dachten we.
We deden mee met de Kunstbende. Een wedstrijd voor jong talent. We wonnen, wonder boven wonder voor ons, de eerste prijs in categorie taal. Eerst regionaal. En daarna: Nationaal! We hadden de smaak te pakken. Via de Kunstbende werden we voor een aantal optredens gevraagd. En sindsdien hielden we niet meer op.
Elke week hadden we wel een optreden. We reisden van Groningen naar Limburg. Traden op in kraakpanden, tijdens literaire festivals, bij de Rotary et cetera et cetera. Ook deden we mee met poëzieslams (wedstrijden die voornamelijk draaien om voordracht).
In mijn derde studiejaar liep ik stage. Daar had ik tijd voor een eigen project. Kila en ik hadden grote mappen vol met materiaal: folders waar we in vermeld werken, briefjes bij bloemen die we kregen, krantenartikelen, consumptiebonnen. Op onze website hielden we een lijst bij met optredens. Dit alles, naast natuurlijk onze gedichten, vormde een mooie bron voor een bundel.
In 2009 kwam de eerste druk van onze bundel uit. 75 exemplaren, met de hand geprint én gebonden (ja dat duurde lang, heeeel lang. Maar het voelde alsof ik de hele wereld aankon). Tijdens de bundelpresentatie was de eerste druk zo goed als uitverkocht. En toen kwam er een tweede druk. Met tasjes vol gingen we langs boekhandels. Inmiddels kunnen we trots zeggen (en ook best raar) dat onze tweede druk van 500 exemplaren ook uitverkocht is.
Iets meer dan een jaar geleden verhuisde Kila naar Gent. Inmiddels traden we al iets minder op: met fulltime banen werd het toch lastiger. Echter, sinds vorig weekend zijn we weer back on track. Culturele zondag en afgelopen weekend stonden er twee optredens op het programma.
En wist je dat Herman van Veen in zijn show een stuk van onze tekst zingt? (Had hij ergens gelezen…) Hoe bijzonder is dat!
Babette: Dichter, Grafisch Ontwerper én Broche liefhebber
Dat is dus ook een kant van mij. Naast Broesj. Daarnaast is mijn dagelijkse werk – grafisch ontwerper. Wist je dat eigenlijk? Laatst had ik het er met ROEST over, dat niemand eigenlijk wist dat ik dat óók deed. Maar goed, volgende keer daarover meer. Rustig aan ;-)
Lees meer over Kila&Babsie op onze website, volg ons via Facebook of op Twitter.
This is a post about my other activities next to Broesj. I am a performing poet together with Kila.
Leave a Reply